طرب انگیز و صفا خیز و جوان است دلم
صدف گوهر اسرار نهان است دلم

شدم از لطف الهی ز هوس روگردان
عشق را از مدد بخت ، نشان است دلم

لب فرو بسته از ابراز نیازم بر ِغیر
به شرفخانه ی حق ، عین زبان است دلم

نگران نیستم از عاقبت کار ِ جنون
که شب و روز به رویی نگران است دلم

عشق را گو که بیا مأمن خود را دریاب
خانه ی تا به ابد امن و امان است دلم

به بیابان بلاخیز غم و تاریکی
نورپرداز ، کران تا به کران است دلم

لحظه ای نیست که باشد به خموشی مایل
هر شب و روز ، قرین هیجان است دلم

نوبهار آمد و آورد فراوان شادی
دور از محنت ایام ِ خزان است دلم

شرح اوصاف ِ غریبش همه کس می داند
چه بگویم که چنین است وچنان است دلم؟

تا سبکبار شدم از مدد فیض حبیب
خسته کی هر نفس از بار گران است دلم؟